Iedereen is van de retail, de retail is van iedereen

Even voor de goede orde: ik lach nog altijd meer dan niet. Ik ben een tevreden mens en ik heb zo mijn verzetjes. Bijvoorbeeld: lekker naar de stad. Niet omdat het moet, maar gewoon omdat het kan.
17 september 2019

Zwarte gaten

Degenen die mij kennen, weten dat ik artikelen vol kan pennen over verlies- en winstrekeningen, excelfetisjisme, rendement, voorraden en conversieratio’s als aanwijsbare redenen van het niet succesvol zijn van winkels. Ook weet ik wel wat te schrijven over onderwerpen als digital, store analytics, neuromarketing enzovoort als oplossingen voor retail. Maar vandaag houd ik het, slechts, bij een hartenkreet!
 

Het is de hartenkreet van de docent Retailmarketing- en strategie bij Avans ORM, als co-founder van de Retail Navigator App, de bezorgde burger en de verontwaardigde shopper. Wat was het leuk in de stad. Maar nu? Op steeds meer plekken in de stad rukken afstotelijke zwarte gaten ten koste van winkels op. Monumentale panden staan leeg en shoppers blijven weg. Ik wil mensen om me heen, mensen! Ik wil door de stad heen kunnen lopen en zomaar iemand een goedemorgen kunnen wensen zonder dat ik deze persoon ken of eerder heb gezien. Een veel te dure Vanille Latte-nogwat kopen voor mijn dochter van 16. Gewoon omdat het kan. En als Hudson’s Bay binnenkort de winkels sluit, komen en weer meer zwarte gaten bij. Wat heeft het voor zin om in de media te gaan roepen dat een positionering in de buurt van De Bijenkorf niet handig is geweest als de ruimte die V&D achterliet voor het grijpen lag/ligt? Oeps… nu heb ik het ook gedaan.

Echte mensen

Winkelen blijft onze vrijetijdsbesteding nummer 1, maar we trekken schijnbaar onze portemonnee niet genoeg in de stad. Webrooming, showrooming of boomerooming... wat maakt het eigenlijk toch uit wat de reden is? Ik wil dat jongeren in de stad kunnen werken voor hun geld en leren van collega’s en zo ervaring op kunnen doen. Ik wil dat mijn dochter met haar vriendenkliek ná school een goede pot kan gaan 'hangen' in de stad. Ik wil dat mijn zoon naar de sportzaak kan fietsen om de nieuwste voetbalschoenen te spotten en te kopen! Samenvattend: we hebben geen behoefte aan zwarte gaten. We hebben behoefte aan interacties, in winkels met echte mensen. Maar we zijn vooral zelf verantwoordelijk. De keuze is aan onszelf. Gratis parkeren is wat mij betreft niet interessant genoeg en zo wordt er nog veel meer geroepen.
 

Maar laten we vooral geen beleving proberen toe te voegen aan de stad! Het primaire ingrediënt van beleving in een winkelgebied is 'mensen'. Echte mensen. Beleving is wat mij betreft een middel, geen strategie. Één niveautje hoger dus voordat we weer over gratis parkeren, beleving en zo meer gaan roepen. Laten we proberen 'mensen' toe te voegen aan de stad! Van een place-to-buy naar een place-to-be! Placemaking.
 

Ik wens alle vastgoedeigenaren veel succes met het vullen van de zwarte gaten in de stad en andere winkelgebieden. Tot in de stad!